در ایستگاه جدید مجموعه Call of Duty، دوباره به روزهای جنگ سرد رسیدیم. اما آیا این ستینگ جذاب و تاثیر گذار باعث شده تا سری Call of Duty از ورطه تکرار بیرون آید و بعد از چند سال به دوران اوجش باز گردد؟ در متن بررسی Call of Duty: Black Ops Cold War به این سوال پاسخ خواهم داد. پس در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.

Call of Duty: Black Ops Cold War
  • ژانر اکشنشوتر اول شخص
  • تاریخ انتشار ۲۳ آبان ۱۳۹۹
  • پلتفرم‌ها ایکس باکس سری ایکسایکس‌باکس وانپلی استیشن 5پلی‌استیشن 4پی‌سی
  • ناشر بازی اکتیویژن
  • سازنده Treyarch
  • حالت بازی تک نفرهچند نفرهگروهی
  • درجه سنی بازی مناسب برای ۱۷ سال به بالا

 

 

 

 

راستش را بخواهید چند سالی هست که دیگر از مجموعه Call of Duty دل کنده‌ام و حتی نسخه جدید Modern Warfare نیز با آن همه تعریف و تمجیدی که از آن می‌شد نیز نتوانست نظرم را نسبت به این سری بازی‌های محبوب برگرداند.

به نظرم سری Call of Duty آن جادوی جذابش را به خاطر عرضه سالانه‌اش از دست داده و دیگر آن مجموعه جذابی نیست که برای انتشار یک قسمت تازه‌اش هایپ شوم. Call of Duty: Black Ops Cold War نیز از این قضیه مستثنی نبود.

تریلر گیم‌پلی بازی که در جریان مراسم رونمایی پلی استیشن 5 منتشر شد، با آن سکانس‌های اکشنی که فقط در خود همین سری می‌توانید پیدا کنید، برایم جذاب بود. اما نه، هنوز هم Call of Duty: Black Ops Cold War چیز جدیدی برایم نداشت.

با این حال، کنجکاو بودم که بدانم این نسخه می‌تواند دست از تکرار مکرر یک رویا بردارد و یک رویای جذاب‌تر و مهیج‌تر بیافریند. برای همین پای تجربه بازی نشستم و سعی کردم بخش‌های مختلف آن را تجربه کنم. همانند روال سابق سری بلک آپس، در Call of Duty: Black Ops Cold War نیز شاهد سه بخش داستانی، زامبی و مولتی‌پلیر هستیم.

برای شروع از بخش داستانی بازی برایتان می‌گویم که به نظرم جذاب‌ترین بخش Call of Duty: Black Ops Cold War بود. بخش داستانی بازی با استفاده درستی که از کلیشه‌های همیشگی دو نسخه ابتدایی سری بلک آپس کرده، تجربه نسبتا جذابی را پیش رویتان می‌گذارد که نهایتا تا ۶ ساعت می‌تواند درگیرتان کند.

در جریان این ۶ ساعت یک قصه معمولی و تقریبا قابل پیش‌بینی می‌شنوید که به لطف سکانس‌های اکشن جذاب و پر زد و خورد، جلوه نسبتا جذابی به خود گرفته‌اند. از طرفی گرافیک بازی هم به لطف پیشرفت سخت‌افزار کنسول‌های نسل نهمی، جهش نسبتا خوبی داشته.

به لطف این موضوع، حالا شاهد مدل‌سازی‌ها و طراحی‌های محیط بی‌نظیری هستیم که سطح جزئیاتشان در طول تاریخ سری Call of Duty بی‌سابقه‌ است. جالب‌تر اینکه می‌توانید جلوه‌های بصری زیبای بازی را به لطف تکنولوژی رهگیری پرتو زیباتر هم بکنید که به لطفش گرافیک Call of Duty: Black Ops Cold War ظاهر نسل بعدی‌تر به خود گرفته.

البته در ازای روشن‌ کردن تنظیمات ری‌تریسیک باید قید بازی کردن Call of Duty: Black Ops Cold War را با نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه بزنید و به تجربه آن روی ۶۰ فریم بر ثانیه قانع باشید. با این حال، نکته اینجاست که شما می‌توانید در هر دو حالت بازی را روی 4K با کم‌ترین افت فریم ممکن اجرا کنید و از تجربه یک شوتر نسل بعدی لذت ببرید.

البته به نظر من همه این تجربیات جذاب بصری وقتی اهمیت پیدا می‌کنند که وضعیت گیم‌پلی و طراحی مراحل بازی هم خوب باشند. اما آیا چنین اتفاقی افتاده؟ حقیقتش را بخواهید پاسخ دقیقی نمی‌توان به این سوال داد. کیفیت طراحی مراحل بازی، یک وضعیت سینوسی دارد. برخی مراحل بازی مثل مرحله‌ای که باید در برلین به صورت مخفیانه از بین سربازهای شوروی سابق عبور کنید واقعا عالی طراحی شده‌اند و هیچ نقصی به آن‌ها وارد نیست.

متاسفانه فقط دو یا سه مرحله خلاقانه این چنینی در کل بازی وجود دارد که جذابیت تجربه بخش داستانی Call of Duty: Black Ops Cold War را حفظ می‌کنند. اما در سوی دیگر، مابقی مراحل بازی تقریبا همان چیزی هستند که در طی این سال‌ها از سری Call of Duty دیده‌ایم. تقریبا هیچ نوآوری خاصی در جریان مراحل اکشن صرف بازی وجود ندارد و اگر نسخه‌های قبلی مجموعه را بازی کرده باشید، نمونه مشابه‌شان را کاملا دیده‌اید. پس این را از من بپذیرید که برخی مراحل Call of Duty: Black Ops Cold War واقعا تکراری هستند و طبیعی است که از تجربه‌شان خسته شوید.

البته یک نکته وجود دارد که باعث می‌شود همین مراحل تکراری بازی هم جذاب‌تر به نظر برسند. تیم‌ سازنده بازی خیلی خوب از تکنولوژی‌های دوال سنس استفاده کرده. تریگرهای تطبیق‌پذیر دوال سنس حالا به شما اجازه می‌دهند که حس منحصر به فرد کشیدن ماشه هر سلاح را با گوشت و استخوانتان حس کنید. حالا این را در حالی تصور کنید که تکنولوژی هپتیک فیدبک کنترلر پلی استیشن 5 نسبت به هر لگدی که سلاح‌تان می‌زند، واکنش نشان می‌دهد و کاری می‌کند تا حس گرفتن یک سلاح گرم را در دستانتان حس کنید.

در کل به لطف همه این ویژگی‌ها تجربه بخش داستانی Call of Duty: Black Ops Cold War حس نسبتا جذابی پیدا کرده که با تمام تکرارها و ایراداتش می‌تواند مدت کوتاهی سرگرمتان کند. ولی خب طبیعتا هیچکس هر سال برای تجربه یک بخش داستانی ۴ – ۵ ساعتی، ۶۰ دلار برای یک Call of Duty جدید نمی‌پردازد. نه، طرفداران مجموعه به خاطر بخش مولتی‌پلیر خوب این مجموعه است که هر سال حاضر به پرداخت این هزینه گزاف می‌شوند. بخش جذابی که متاسفانه در طی چند سال اخیر چندان اوضاع خوبی ندارد و اکتیویژن از ویژگی‌های جدیدی که به آن اضافه کرده جواب خوبی نگرفته.

Call of Duty: Black Ops Cold War دقیقا به همین درد گرفتار است. اولا اینکه بخش مولتی‌پلیر بازی از فقر محتوایی رنج می‌برد و هنوز آنقدر پر و پیمان نیست که بتوان ساعت‌ها تجربه‌اش کرد و درگیر حس یکنواختی نشد. از طرف دیگر حالت‌های جدیدی که اکتیویژن به بازی اضافه کرده، آنقدرها درگیر کننده نیستند که مخاطب بخواهد برای تجربه مداومشان ترغیب شود. اینجاست که شما برمی‌گردید سراغ همان حالت‌های کلاسیک بازی و سعی می‌کنید با همان چیزهایی که خاطره داشته‌اید خودتان را سرگرم نگه دارید تا اکتیویژن چند آپدیت محتوایی برای بازی منتشر کند.

ناگفته نماند که بخش آنلاین بازی، هنوز کاملا بالانس هم نیست و برخی سلاح‌ها و کلاس‌های بازی به قدری قدرتمندند که با انتخابشان خیلی راحت می‌توانید جلوی حرفه‌ای‌ترین بازیکنان هم بایستید و آن‌ها را از پای درآورید. عدم بالانس بخش مولتی‌پلیر برای چنین بازی باسابقه‌ای واقعا خنده‌دار است و نمی‌دانم چطور اکتیویژن می‌تواند بعد از این همه سال، بخش آنلاینی طراحی کند که مهارت در آن حرف اول و آخر را نمی‌زند. اما بگذارید از بخش مولتی پلیر بگذرم و در بخش‌های انتهایی متن بررسی، کمی برایتان از بخش زامبی بگویم.

 

بخش زامبی Call of Duty: Black Ops Cold War همچنان یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این مجموعه است. شما همچنان می‌توانید با دوستانتان به مصاف ارتش زامبی‌های مختلف بروید و در نبود بازی‌هایی مثل Left 4 Dead چند ساعت خیلی مهیج را کنار هم سپری کنید. اما نمی‌دانم به چه دلیل اکتیویژن تصمیم گرفته در Call of Duty: Black Ops Cold War برای بخش زامبی فقط یک نقشه طراحی کند.

این یک پسرفت بزرگ برای این بخش به حساب می‌آید. چراکه وجود یک نقشه برای این همه مخاطبی که عاشق بخش زامبی هستند کافی نیست و به راحتی می‌تواند باعث خسته کننده شدن آن شود. با این حال، جای شکرش باقیست که همین یک نقشه بخش زامبی، خوب و پر جزئیات طراحی شده و به لطفش هیجان این بخش همچنان حفظ می‌شود.

در کل Call of Duty: Black Ops Cold War بازی بدی نیست اما نمی‌توانم بگویم آن تجربه کاملی است که من از سری Call of Duty و خصوصا مجموعه بلک آپس انتظار دارم. بازی ایرادات محتوایی بسیاری دارد که باید به مرور برطرف شوند. برای همین، اگر می‌خواهید Call of Duty: Black Ops Cold War را فقط برای تجربه بخش مولتی پلیر خریداری کنید، پیشنهاد من این است که تا انتشار آپدیت‌های محتوایی، پای تجربه Warzone بنشینید که هم رایگان است و هم کیفیت کلی بهتری دارد.

برای تهیه این بازی می‌توانید به وبسایت p4game مراجعه کنید.

خلاصه بگم که …

در کل نقطه قوت Call of Duty: Black Ops Cold War بخش داستانی آن است که بعد از چند سال کمی نوآوری در جریان مراحلش دیده می‌شود. تجربه بازی به لطف ویژگی‌های جذاب دوال سنس حس جذاب‌تری پیدا کرده و به معنی واقعی کلمه می‌توانید معنای یک شوتر نسل نهمی را با Call of Duty: Black Ops Cold War حس کنید. اما در نقطه مقابل، بخش مولتی پلیر بازی از فقر محتوایی رنج می‌برد و آنقدر در این زمینه کمبود دارد که از پرداخت هزینه برایش پیشمان شوید.

 

 

 

 

میخرمش

اگر به دنبال یک شوتر نسل نهمی هستید که هم از ویژگی‌های تازه کنسول‌های جدید پشتیبانی می‌کند و هم یک بخش داستانی نسبتا جذاب برای تجربه داشته باشد، Call of Duty: Black Ops Cold War یک انتخاب خوب است. از طرفی می‌توان به آینده بخش مولتی پلیر هم امیدوار بود و بعید نیست با آپدیت‌های محتوایی جذابی که اکتیویژن وعده انتشارشان را داده، مشکلات این بخش نیز برطرف شود.

نمیخرمش

یک دلیل اساسی که به نظرم به خاطرش نباید سراغ Call of Duty: Black Ops Cold War بروید، بخش مولتی پلیر بازی است. چراکه این بخش به شدت فقر محتوایی دارد و در حال حاضر به هیچ وجه نمی‌تواند آن تجربه‌ای که از یک Call of Duty خوب انتظار دارید را برایتان برآورده کند. برای همین پیشنهاد من این است که تا برطرف شدن نقص‌های محتوایی بازی، پای تجربه Warzone رایگانی بنشینید که در حال حاضر واقعا کیفیت خوبی دارد.

 

 

 

 
  •